MORRIÑA GALEGA

Adeus, ríos; adeus, fontes;         

adeus, regatos pequenos;
adeus, vista dos meus ollos;

non sei cándo nos veremos.
Miña terra, miña terra,
terra onde me eu criei,
hortiñas que quero tanto,
figueiriñas que plantei,
prados, ríos, arboredas,
piñeirais que move o vento,
paxariños piadores,
casiña do meu contento,
muíño das castiñeiras,
noites claras de luar,
campaíñas timbradoras
da igrexiña do lugar,
amoriñas das silveiras
que lle daba ó amor meu,
camiñiños entre o millo,
adeus, para sempre adeus!
¡Adeus, gloria!¡Adeus contento!
¡Deixo a casa onde nacín,
deixo a aldea que coñezo

por un mundo que non vim! rosalia

Rosalía de Castro

Espero que este año próximo el destino me permita ir más a mi casa , por que realmente cada vez se echa de menos la tierra que te vio crecer , y sus gentes , sus paisajes , sus historias y sus culturas.

2 Comentarios

  1. Hola Antonio..!! He podido por fin leer tu crónica de las 24 horas y es realmente fantástico intentar un reto como ese... Yo hoy por hoy no me lo planteo, pero te felicito por el esfuerzo y por la capacidad de sufrimiento que supone... Feliz entrada de año..!! Un abrazo..!!

    ResponderEliminar
  2. Hola Carles , la verdad es que si que supone un sufrimiento especial , creo que 24 horas quiza no , pero disfrutarias mucho de un 100 , así que a animarse ¡¡¡ Feliz año y felices carreras ¡¡

    ResponderEliminar